Rüyalarına Dalan Kız- 9.Bölüm

-
Bütün yaratıklar gittikten sonra çalılıklardan çıktılar ve karanlık ormanın derinliklerine doğru yürümeye devam ettiler. Devlerin ayak seslerin gittikçe daha da yükseliyordu. Kila'yı  korkutmaya devam ediyorlardı bu sesler. Fare Kila'ya dur işareti yaptı. Kila uzakta mola veren devleri ve yaratıkları gördü. 'Sessiz ol ve beni takip et. Sakın ses çıkarma!' dedi fare. Kila' da dikkatli adımlarla fareyi takip etti ve en korunaklı yere saklanmaya çalıştılar. 'Burada kalacaklar.' dedi fare ümitsizce. 'Nereden biliyorsun?' diye sordu Kila fareye. 'Senin burada olduğunu biliyor. Hissediyor olmalı. Ve tabi ki buradan geçeceğini de biliyordu. Senin annene ulaşmana izin vermeyecek.' dedi fare boynunu eğerek. 'Kim o?' dedi Kila sesindeki kızgınlığı gizleyemeyerek. 'Sana söyleyemem annen durumu açıklamalı ama tek bilmen gereken onun eline asla geçmemen. Seni yanına çekebilmek için her şeyi yapacaktır. Sakın ona uyma. O iyi değil!' dedi fare son derece sinirli bir şekilde.

Hava kararmaya başladı. Devler sürekli orada dikiliyordu. Kila 'Daha fazla onlardan saklanamayız. Bu kişiye gitmeliyim ve benimle ne derdi varsa öğrenmeliyim. Sana tek bir soru soracağım. Bana zarar verir mi?' dedi. Fare ümitsizce 'Hayır. Sana asla zarar vermez.' dedi. Kila fareye her şey için teşekkür etti ve saklandıkları yerden çıkarak yaratıklara ve devlere doğru yürümeye başladı. 'Ben buradayım. Hadi gidelim.' dedi korkusunu gizlemeye çalışarak. Devler gülüştü ve Kila'da onlarla beraber gidecekleri yere doğru yürümeye başladı...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Rüyalarına Dalan Kız-6.Bölüm

-
Resim
Derinlere doğru giderken en sonunda beyaz bir ışık gördüm. Bir an için gözlerimi kamaştırdı bu beyaz ışık, hatta iyi göremedim bir süreliğine. Nerede olduğumu bilmiyordum. Mektupta yazan yer olmadığı kesindi sadece. Karanlıktı gökyüzü, ağaçlar, bitkiler, her şey... Sanki biri buradan renkleri çalmıştı ve yerine sadece siyahı bırakmıştı. Etrafımda evler vardı ama bunlar normal evler değildi. Normal evlerin 4 kat büyüklüğünde ve simsiyahtı. Arada ise koyu renkler vardı. Mesela kahverengi kapısı olan ev daha da kafa karıştırıyordu. Kapı ufacıktı. Neredeyse ben bile geçemiyordum, o kadar ufak bir kapı yapmışlardı, son anda içeri girebildim. İçerisi şaşılacak derecede renkliydi. Eşyalar ise... Her boyutta ve şekilde eşya vardı burada. Garip olan bir şey daha varsa burada kimsenin olmaması veya onları benim görmememdi. 'Kimse var mı?' diye çekinerek bağırdım boş evde. İlk başta ses gelmedi, ben ise hala stresli ve biraz da korku doluydum. Daha sonra siyah bir gölge gördüm. Bana doğru...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız - Geçmiş 5

-
Hava kararıyordu bu da muhafızları görmemizi zorlaştırıyordu. Yine de olabildiğince derinleri gidip saklandık. Ama çabamız boşunaydı ve ikimizde bunu biliyorduk. Muhafızların sayısı çok fazlaydı ve bizi bulmaları an meselesiydi. Yapacak tek bir şeyimiz kalmıştı. O anın tadını çıkarmak... Ve bir süre orada saklandıktan sonra bizi buldular. Prensesi anında benden uzaklaştırdılar. Nedenini anlayamamıştım. Aramızda olan hiçbir şeyi bilmiyorlardı. Muhafızlardan birisi tarafından kafama bir darbe yedim ve daha sonra gözlerimi sarayın mahkumlarının kapatıldığı karanlık bir yer altı zindanında buldum. Bir tane koyu kırmızı ışıklar saçan bir meşale vardı. Onun dışında başka bir ışık kaynağı yoktu. Bir muhafız kapıma geldi ve: - Bizi hayal kırıklığına uğrattın. Bunu asla senden beklemezdim. Şimdi ise çürüyüp gidecekssin bu kapkara ve ruhsuz yerde. - Benim suçum ne? Niye buradayım? - Nasıl yani bilmiyor musun? Prenses... -Peki siz nasıl biliyorsunuz? -Sana baştan anlatayım. Prensesin müsta...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız - 12.Bölüm

-
' İşte sana her şeyi anlattım  kızım. Ben kötü bir insan değilim ama benim kötü biri olduğumu düşünüyorlar. Bu olaydan sonra bir daha annenle konuşamadım ve olanları anlatamadım. Beni o halimle hatırladı. Senden çok uzun bir süre haberim olmadı. Prensesin bir bebeği oldu dediklerinde ilk olamaz dedim. Başkasından sandım. Onun benim çocuğumu benden saklayacak birisi olduğunu düşünmedim.Saraya bir casus koydum. Sakın yanlış anlama! Kötü niyetli değil. Sadece senin benim kızım olup olmadığını öğrenmek için. Sadece bir şey yeterliydi. İlk doğduğun an gözlerinden ışık saçılması... Prenses ile beraber hayal kururduk hep... Bir çocuğumuz olduğunda bana nasıl olacağını söylerdi. Eğer gözlerinden güneş ışığı renginde bir parıltı yayılırsa o senin çocuğun derdi. Nedenini hiç sormamıştım. Önemli değildi benim için. Belkide sonsuza kadar mutlu yaşayacağımızı düşünmüştüm. Ama...' Kila bir şey demedi. Sadece babası olduğunu idda eden kişinin dediklerine takılmıştı. Her şey daha mantıklı bi...
Devamı