Rüyalarına Dalan Kız-39.Bölüm

-
Bayan Zona diğer öğretmenler gibi değildi. Dersi oldukça eğlenceliydi. Sürekli espri yapardı derslerinde. Öğrencilerini de çok severdi. Bir aralar beni de çok seviyordu. Ders bittikten onun yanına giderdim ve konuşurduk. Eski de kalmıştı her şey su an... Bense sadece dışarıdan bakıyordum. Şu an olabileceğim yere...
Daha sonra zil çaldı ve öğrenciler koridorlara koştu. Herkes zilin çalmasını dört gözle bekliyordu çünkü bu onların tek eğlencesiydi. Burada yapacak pek bir şey yoktu. Özellikle de derslerde. Sadece sıkıcıydı... Burada arkadaşlarınız varsa iyi vakit geçirebilirdiniz ama benim gibi hiçbir kişiyle yakın olmadıysanız, hayatınız pek de mükemmel olmuyordu. Özellikle de yalnız olduğunuzu bildiğiniz, sırlarınızı kimseyle paylaşamadığınız, derdinizi anlatacak kimse bulamamanız ve içinize atmanız...
 Herkesin teneffüste tapacak işleri vardı. Kimi kahvaltısını yapacaktı, kiminin yetiştirecek ödevi vardı, kimi sevgilisiyle buluşacaktı...
Bir aralar bende, Deine'yle beraber teneffüsleri beklerdim hep, hatta dakikaları sayardım dersin bitmesi için. Bende öğrencileri takip ettim. Daha önce teneffüslerde zaman geçirdiğim yerlere gittim. Bu hayatı gerçekten özlemiş olamazdım, değil mi? Bu imkansızdı. Burada yaşarken buradan nefret ediyordum ve bir an önce çıkmak istiyordum. Ama şimdi her şey değişmişti. Belki de ben değişmiştim...




Ä°lgili resim

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Rüyalarına Dalan Kız-6.Bölüm

-
Resim
Derinlere doğru giderken en sonunda beyaz bir ışık gördüm. Bir an için gözlerimi kamaştırdı bu beyaz ışık, hatta iyi göremedim bir süreliğine. Nerede olduğumu bilmiyordum. Mektupta yazan yer olmadığı kesindi sadece. Karanlıktı gökyüzü, ağaçlar, bitkiler, her şey... Sanki biri buradan renkleri çalmıştı ve yerine sadece siyahı bırakmıştı. Etrafımda evler vardı ama bunlar normal evler değildi. Normal evlerin 4 kat büyüklüğünde ve simsiyahtı. Arada ise koyu renkler vardı. Mesela kahverengi kapısı olan ev daha da kafa karıştırıyordu. Kapı ufacıktı. Neredeyse ben bile geçemiyordum, o kadar ufak bir kapı yapmışlardı, son anda içeri girebildim. İçerisi şaşılacak derecede renkliydi. Eşyalar ise... Her boyutta ve şekilde eşya vardı burada. Garip olan bir şey daha varsa burada kimsenin olmaması veya onları benim görmememdi. 'Kimse var mı?' diye çekinerek bağırdım boş evde. İlk başta ses gelmedi, ben ise hala stresli ve biraz da korku doluydum. Daha sonra siyah bir gölge gördüm. Bana doğru...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız 26.-Bölüm

-
Mason bir süre sonra yanımıza geldi ve ateşi yaktı. Hava soğumaya başlıyordu. Her geçen gün daha da soğuyordu. Kış geliyordu belkide... Burada da Dünya'da olduğu gibi mevsimler var mıydı? Burası hakkında doğru dürüst hiçbir şey bilmiyordum. Sadece öğrenmeliydim.. Mason ormandan dönerken yememiz için bazı meyveler toplamıştı. Onları yedikten sonra bir ağacın gövdesine kıvrıldım ve gözlerimi yavaşça kapadım. Babamı düşündüm. Nerede olduğunu biliyordum bu yüzden pek zorlanmamıştım. Etraf bulanıklaştı ve tekrar netleşmeye başladığında babamın rüyasında buldum kendimi. Sarayın en üst katında oturmuş, çok dikkatli bir şekilde karşıya bakıyordu. İlk başta neye baktığını anlayamasam da, birkaç saniye geçince karşısındaki kapıdan bir kadın girdi. Yoksa o? Annem miydi? Kadın, babamın yanına yavaş adımlarla gitti ve yatağa, hemen babamın yanına oturdu. Konuşmaya başladı ' Kila'yı uyarmalıyız! Bunun sende farkındasın. Öyle değil mi? Gerçekten hiç Mayson'a güvendin mi?' dedi. Ş...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız -13.Bölüm

-
Yatağa yanaştı ve yavaşça yanına oturdu Kila. 'Sana tek bir şey soracağım. Peki beni bunca yıldır neden aramadın? En azından sende annem gibi rüyalarıma girebilir veya bana mektuplar gönderebilirdin. Seninde özel güçleriniz yok mu yani?' Kafasını eğdi ve ' Eğer dediklerini yapsaydım durum daha da kötü olurdu. Sen doğduktan sonra bir süre seni görmedim ama dayanamadım ve yanına gittim. Şehire ordumla girmem gerekti yoksa beni kesinlikle almazlardı. Herkes korkudan titredi. Orduyu tembihledim, kimseye zarar gelmemeliydi... Saraya doğru tek başıma yöneldim. Bembeyaz saray karşımdaydı. Aynı eski günlerdeki gibi. En sonunda sarayın en üst katına yani senin olduğun odaya çıktım. Beşikte mışıl mışıl uyuyordun. Tek istediğim seni bir kere kucağıma almaktı. Tam seni kucağıma alacakken kapı aniden açıldı ve içeri annen ile sözde kocası olan adam geldi. Yanlarında ise bir sürü muhafızlar... Annen dokunma diye bağırdı. Ona bana neden söylemediğini, benim çocuğumu neden benden saklad...
Devamı