Rüyalarına Dalan Kız-31.Bölüm
Mektubun Deine'den gelmesi beni oldukça şaşırtmıştı. Deine gittiğinden beri bana daha önce hiç mektup yollamamıştı. Bu oldukça hoşuma gitmişti. Hatta ben de bir ara ona yazmayı düşündüm. Mektubun katlanmış olan kağıdını açtım ve okumaya başladım:
Merhaba, Kila! Seni ne kadar çok özledim tahmin edemezsin. Sana uzun zamandır yazmadığım için çok özür dilerim. Seni daha çok düşünmeliydim. İnanamayacaksın ama seni geçen gün rüyamda gördüm. Ve bu rüya gerçek gibiydi, sanki gerçekten seninle konuşmuşum gibiydi. Bir an senin varlığını yanımda hissettim. Rüyamda sana geçmişte çok sık konuştuğumuz bir şeyden bahsediyordum. Bütün detaylarıyla hatırlıyorum. Bana ne yapman gerektiğini soruyordun, eaynı eski günlerdeki gibi... Bense sana kendin olmanı söylüyordum. Yine aynı şeyi söylüyorum. Ne olursa olsun sen, sensin. Bunu değiştirmeye çalışma. Sorunlarında kaçma. Bir süre dinlenmeye ihtiyacın olabilir. Ama unutma, sana ihtiyacı olanlar var ve sen onları yüzüstü bırakamazsın. Üstündeki sorumluluğun farkındayım ve keşke sana yardım edebilsem ama yapabileceğim hiçbir şey yok. Sana sadece bir şey söyleyebilirim. O burada... Seni arıyor. Ona güven. Hatta güvenebileceğin tek kişi o . O sana ne olursa olsun yardım edecek. Sadece ona inan. Ne derse desin. Dediğim gibi bende seni çok özledim. Umarım yakında görüşürüz. Seni bekliyorum...
Deine'nin bana yazmış olduğu mektup gerçekten de tuhaftı. Gerçekten benden fazla bir şeyler biliyor olabilir miydi. Veya birisinin etkisinde yazmıştı belki de... Peki beni arayan ve burada olan kimdi?
Merhaba, Kila! Seni ne kadar çok özledim tahmin edemezsin. Sana uzun zamandır yazmadığım için çok özür dilerim. Seni daha çok düşünmeliydim. İnanamayacaksın ama seni geçen gün rüyamda gördüm. Ve bu rüya gerçek gibiydi, sanki gerçekten seninle konuşmuşum gibiydi. Bir an senin varlığını yanımda hissettim. Rüyamda sana geçmişte çok sık konuştuğumuz bir şeyden bahsediyordum. Bütün detaylarıyla hatırlıyorum. Bana ne yapman gerektiğini soruyordun, eaynı eski günlerdeki gibi... Bense sana kendin olmanı söylüyordum. Yine aynı şeyi söylüyorum. Ne olursa olsun sen, sensin. Bunu değiştirmeye çalışma. Sorunlarında kaçma. Bir süre dinlenmeye ihtiyacın olabilir. Ama unutma, sana ihtiyacı olanlar var ve sen onları yüzüstü bırakamazsın. Üstündeki sorumluluğun farkındayım ve keşke sana yardım edebilsem ama yapabileceğim hiçbir şey yok. Sana sadece bir şey söyleyebilirim. O burada... Seni arıyor. Ona güven. Hatta güvenebileceğin tek kişi o . O sana ne olursa olsun yardım edecek. Sadece ona inan. Ne derse desin. Dediğim gibi bende seni çok özledim. Umarım yakında görüşürüz. Seni bekliyorum...
Deine'nin bana yazmış olduğu mektup gerçekten de tuhaftı. Gerçekten benden fazla bir şeyler biliyor olabilir miydi. Veya birisinin etkisinde yazmıştı belki de... Peki beni arayan ve burada olan kimdi?
Yorumlar