Rüyalarına Dalan Kız 23.-Bölüm
Ben rüyalarıma dalabiliyordum. Hatta şu an bedenim Dünya da olmalıydı. Peki kendi rüyalarıma dalabiliyorsam başkalarınınkilere de dalabilir miydim? Denemekten başka bir çarem yoktu.
Önümde Yürüyen Sila ve Mason'a seslendim ' Ben çok yoruldum. Bir yerlerde durup biraz dinlenebilir miyiz?' dedim. 'Emin misin? Şu an pek güvenli bölgelerde değiliz.' dedi Sila. Sesindeki şaşkınlık oldukça barizdi. Ne vardı yani? Onlar hiç yorulmuyorlar mıydı? Biraz daha yürüdük ve güvenli bir bölge, diye adlandırdıkları yere geldik. ' Ben biraz uyuyacağım.'dedim. İkisi de bana şaşkın suratlarla baktılar. Onlara aldırış etmedim ve bir ağacın gövdesine uzandım. Aklıma Deine ile olan bütün anılarımı getirdim. Her bir saniyesine kadar zorladım kendimi. Gözlerimi yavaşça kapadım. Denedim... Sadece Deine'yi Rüyalar Dünyası olarak adlandırdığım yerde bulmayı. Birden etrafım değişmeye başladı. Bir boyut gibi bir şeyin içinden geçiyordum. Başım dönmeye başladı. Döndükçe dönüyordum. En sonunda etrafım belirginleşmeye başladı. Galiba olmuştu! Deine'yi biraz ilerimde bir ağacın altında otururken gördüm. Rüyasındaydı... Yavaş adımlarla ona doğru yürüdüm... Beni ilk başta görmedi daha sonra başını kaldırdı ve beni görünce ' Kila?' diye bağırdı. ' Deine, evet benim.' dedim ona koşup sarılarak. Birbirimize sıkı sıkı sarıldık. ' Seni burada görmek harika Kila!'
dedi. 'Seni de görmek harika Deine. Seni çok özledim. Yeni ailene alışabildin mi?' dedim. 'Evet alıştım. Çok iyiler, onların yanında çok mutluyum sen?'. ' Buna inanamayacaksın ama bende gerçek ailemi buldum. Daha doğrusu onları bulma yolundayım.' dedim. ' Senin adına çok sevindim ve inanamıyorum.' dedi gülümseyerek. 'Deine yardımına ihtiyacım var. Şu an nasıl bir oyunun içerisinde olduğumu bilmiyorum. Kimsenin gerçek yüzü nasıl anlayamıyorum. Keşke yanımda olsaydın.' dedim üzgün bir ses tonuyla. ' Kila, ben senin her zaman yanında olacağım, istediğin zaman bana ulaşabilirsin biliyorsun. Şimdi, insanları anlamak kolay değildir doğru, Ama bu çok zor bir şey de değil. Onları gözlemle, her hareketlerini. Saf numarası yap, hiçbir şeyden şüphelenmesinler. Eğer gerçekten bir oyunun içerisindeysen, bu oyundan seni çıkartabilecek tek kişi de sensin. Aileni hayal et. Nasıl olduklarını... Onları karşılaştır. Her hareketlerini sorgula. Her şeye dikkat et. Sana şu an bunları söyleyebilirim. Uyanıyorum Kila. Kendine dikkat et.' dedi. 'Deine lütfen gitme!' dedim ama etrafım çoktan değişmeye ve tekrar bulanıklaşmaya başlamıştı...
Önümde Yürüyen Sila ve Mason'a seslendim ' Ben çok yoruldum. Bir yerlerde durup biraz dinlenebilir miyiz?' dedim. 'Emin misin? Şu an pek güvenli bölgelerde değiliz.' dedi Sila. Sesindeki şaşkınlık oldukça barizdi. Ne vardı yani? Onlar hiç yorulmuyorlar mıydı? Biraz daha yürüdük ve güvenli bir bölge, diye adlandırdıkları yere geldik. ' Ben biraz uyuyacağım.'dedim. İkisi de bana şaşkın suratlarla baktılar. Onlara aldırış etmedim ve bir ağacın gövdesine uzandım. Aklıma Deine ile olan bütün anılarımı getirdim. Her bir saniyesine kadar zorladım kendimi. Gözlerimi yavaşça kapadım. Denedim... Sadece Deine'yi Rüyalar Dünyası olarak adlandırdığım yerde bulmayı. Birden etrafım değişmeye başladı. Bir boyut gibi bir şeyin içinden geçiyordum. Başım dönmeye başladı. Döndükçe dönüyordum. En sonunda etrafım belirginleşmeye başladı. Galiba olmuştu! Deine'yi biraz ilerimde bir ağacın altında otururken gördüm. Rüyasındaydı... Yavaş adımlarla ona doğru yürüdüm... Beni ilk başta görmedi daha sonra başını kaldırdı ve beni görünce ' Kila?' diye bağırdı. ' Deine, evet benim.' dedim ona koşup sarılarak. Birbirimize sıkı sıkı sarıldık. ' Seni burada görmek harika Kila!'
dedi. 'Seni de görmek harika Deine. Seni çok özledim. Yeni ailene alışabildin mi?' dedim. 'Evet alıştım. Çok iyiler, onların yanında çok mutluyum sen?'. ' Buna inanamayacaksın ama bende gerçek ailemi buldum. Daha doğrusu onları bulma yolundayım.' dedim. ' Senin adına çok sevindim ve inanamıyorum.' dedi gülümseyerek. 'Deine yardımına ihtiyacım var. Şu an nasıl bir oyunun içerisinde olduğumu bilmiyorum. Kimsenin gerçek yüzü nasıl anlayamıyorum. Keşke yanımda olsaydın.' dedim üzgün bir ses tonuyla. ' Kila, ben senin her zaman yanında olacağım, istediğin zaman bana ulaşabilirsin biliyorsun. Şimdi, insanları anlamak kolay değildir doğru, Ama bu çok zor bir şey de değil. Onları gözlemle, her hareketlerini. Saf numarası yap, hiçbir şeyden şüphelenmesinler. Eğer gerçekten bir oyunun içerisindeysen, bu oyundan seni çıkartabilecek tek kişi de sensin. Aileni hayal et. Nasıl olduklarını... Onları karşılaştır. Her hareketlerini sorgula. Her şeye dikkat et. Sana şu an bunları söyleyebilirim. Uyanıyorum Kila. Kendine dikkat et.' dedi. 'Deine lütfen gitme!' dedim ama etrafım çoktan değişmeye ve tekrar bulanıklaşmaya başlamıştı...
Yorumlar