Mektup 2

-

Sevgili Kila,
Artık vakit geliyor, daha fazla bekleyemeyiz. Rüyalarında beni bir süre sonra görebileceksin hatta yanıma da gelebileceksin ama bunun için aşman gereken şeyler var ve bu konuda sana yardım edemediğim için çok üzgünüm... Sana bu hayatı verdiğim için bazen pişmalık duyuyorum ama başka bir seçeneğim yoktu. Şunu unutmamanı istiyorum; rüyalarında olan şeyler gerçeklere yansıyabilir ve eğer yaralanırsan uyandığında yaran da seninle olacaktır, bunu sana daha önce de söylemiştim. Ama son sefer yaşadığın farkl bir durum, bunu da sana geldiğinde açıklayabilirim, o yüzden yanlış fikirlere kapılma lütfen. Normalde sana yazacağım son mektubumu yazmıştım ama bir şansım daha oldu yazmak için ve bu şansı da değerlendirmek istedim. Zaman daralıyor Kila, artık kendine güvenmeli ve bana inanmalısın, daha ne yapabilirim bilmiyorum... Sana daha fazla bilgi veremem çok üzgünüm. Ama şunu bilmeni istiyorum ki seni çok seviyorum. Umarım yanıma gelebilirsin..
                                                                                                     Sevgiler.........................

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Rüyalarına Dalan Kız-6.Bölüm

-
Resim
Derinlere doğru giderken en sonunda beyaz bir ışık gördüm. Bir an için gözlerimi kamaştırdı bu beyaz ışık, hatta iyi göremedim bir süreliğine. Nerede olduğumu bilmiyordum. Mektupta yazan yer olmadığı kesindi sadece. Karanlıktı gökyüzü, ağaçlar, bitkiler, her şey... Sanki biri buradan renkleri çalmıştı ve yerine sadece siyahı bırakmıştı. Etrafımda evler vardı ama bunlar normal evler değildi. Normal evlerin 4 kat büyüklüğünde ve simsiyahtı. Arada ise koyu renkler vardı. Mesela kahverengi kapısı olan ev daha da kafa karıştırıyordu. Kapı ufacıktı. Neredeyse ben bile geçemiyordum, o kadar ufak bir kapı yapmışlardı, son anda içeri girebildim. İçerisi şaşılacak derecede renkliydi. Eşyalar ise... Her boyutta ve şekilde eşya vardı burada. Garip olan bir şey daha varsa burada kimsenin olmaması veya onları benim görmememdi. 'Kimse var mı?' diye çekinerek bağırdım boş evde. İlk başta ses gelmedi, ben ise hala stresli ve biraz da korku doluydum. Daha sonra siyah bir gölge gördüm. Bana doğru...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız 26.-Bölüm

-
Mason bir süre sonra yanımıza geldi ve ateşi yaktı. Hava soğumaya başlıyordu. Her geçen gün daha da soğuyordu. Kış geliyordu belkide... Burada da Dünya'da olduğu gibi mevsimler var mıydı? Burası hakkında doğru dürüst hiçbir şey bilmiyordum. Sadece öğrenmeliydim.. Mason ormandan dönerken yememiz için bazı meyveler toplamıştı. Onları yedikten sonra bir ağacın gövdesine kıvrıldım ve gözlerimi yavaşça kapadım. Babamı düşündüm. Nerede olduğunu biliyordum bu yüzden pek zorlanmamıştım. Etraf bulanıklaştı ve tekrar netleşmeye başladığında babamın rüyasında buldum kendimi. Sarayın en üst katında oturmuş, çok dikkatli bir şekilde karşıya bakıyordu. İlk başta neye baktığını anlayamasam da, birkaç saniye geçince karşısındaki kapıdan bir kadın girdi. Yoksa o? Annem miydi? Kadın, babamın yanına yavaş adımlarla gitti ve yatağa, hemen babamın yanına oturdu. Konuşmaya başladı ' Kila'yı uyarmalıyız! Bunun sende farkındasın. Öyle değil mi? Gerçekten hiç Mayson'a güvendin mi?' dedi. Ş...
Devamı

Rüyalarına Dalan Kız- 10.Bölüm

-
Giderek karanlığa doğru yürüyorduk. Sanki yürüdükleri yere dehşet saçıyorlardı. Siyah, kasvetli bir şato gördüm ilerideki cansız ağaçların arasında. Benim dışımda herkes buraya geldiği için mutlu gözüküyordu. 'Burası içeride seni bekliyor.' dedi devlerden biri. 'Kim?' dedim ısrarcı bir şekilde. 'Git işte sen. Sana söyleyecek. İkinci kattaki 4. odada seni bekliyor. Acele et!' dedi daha demin konuşan dev. Kila da bir şey daha sormayarak kocaman, siyah renkli şatonun kapısından çekinerek girdi. İçerisinin de dışarıdan bir farkı yoktu pek. Burası da siyahtı hem de korkunç bir siyah. Dik merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı. Bir şey fark etti. Yukarı çıktıkça şato aydınlanıyordu. Daha canlanıyordu. Sanki normal bir yere dönüşüyordu. Her katı o kadar farklıydı ki... 3. kata geldiğinde biraz tereddüt etti Kila. Ama daha sonra farenin cevabını hatırladı ve içinden geçirdi 'BANA ZARAR VERMEYECEK!' diye. 4. kata ulaştığında şaşırdı. Alt katları bu kadar siy...
Devamı