Rüyalarına Dalan Kız-1.Bölüm

Merhaba ben Kila. Size hikayemi baştan anlatmaya karar verdim. Aslında her şeyini anlatan biri değilim ama benim gibi olanları bulmak için anlatıyorum bunları, daha doğrusu yazıyorum şimdi, bir kısmı ise her gün yazdığım günlüğümden. Lütfen bu yazıları okuyan olursa ve ne demek istediğimi anlarsa benimle iletişime geçsin, nasıl iletişime geçeceğinizi anlatacağım ilerleyen zamanlarda. Bu yazılar gizli bir yerde saklanıyor şu an. Normal insanların bulabileceği ya da okuyabileceği bir yer değil. Rüya kütüphanesinde saklıyoruz bu yazıları, zaten bu yazılara ulaşırsanız, siz de benim gibisinizdir...

 Her şey normal bir günde başlamıştı. Sabah kahvaltısı için yetimhane de hepimizi saat 7'de ayağa dikerler, artık alışmayan da kalmadı zaten buna. Benim ailem yok, aynı buradaki binlerce çocuğun olduğu gibi yetimim bende. Beni doğuran annemi hayal meyal hatırlıyorum aslında. Gizemli birisi bana her gün mektup yolluyor. Yollayan kişi kendisi ile ilgili hiçbir şey paylaşmıyor bende sadece okumakla yetiniyorum, benim için bir umut ışığı oluyor en azından beni tanıyan birinin dışarıda bir yerlerde olduğunu bilmek. Ama onun annem olduğundan şüpheleniyorum bazen. O kadar sevgi dolu yazıyor ki... Annemden başka kim olabilir bu kadar sevgi dolu mektuplar yazan bana, bilmiyorum... Ama bildiğim bir şey var ki o da çok tuhaf şeyler yazıyor bu mektuplarda, sihirli güçler ile ilgili yazılan çok fazla şey var. Belki de yanımda olup anlatamadığı hikayeleri anlatmaya çalışıyor bana ya da zihinsel problemleri var, bunu da düşünmedim değil. 

O günde her zamanki gibi mektubum geldi. Bütün bir hafta beklediğim mektubun geldiğini duyduğumda onu almaya heyecanla gittim. Görevliden hızlıca mektubumu aldım, görevli ise ona doğru koştuğumu gördüğünde mektubumu çıkarmıştı bile, her hafta olduğu gibi. Anlayamadığım bir şekilde bu sefer çok sabırsızdım. Yine ondandı. Bilinmeyen kişi, belki de annem... Bunu yazısından anlayabiliyordum artık. Mektubu özenle açtım. Paketi bile değerliydi benim için, hatta bir değişikti, normal mektup zarflarına benzemiyordu. Zarfın üzerindeki süslemeler ilgimi daha da çok çekiyordu, sanki gerçek değil gibiydi. Belki de gerçekten değildi, ama onu o zaman bilmiyordum.